In 2008 vierde Joel niet alleen zijn 6e verjaardag, maar ook het feit dat hij zijn laatste chemokuur had gehad. Joel startte met voetbal  bij VV Harlingen als spelend lid. Hier heeft hij vele mooie jaren gehad als aanvoerder van zijn jeugdteam. Toen hij 14 was, besloot hij met voetbal te stoppen. Zijn prothese was hier niet meer tegen bestand. Bij het blocken van een bal, brak regelmatig de voet van zijn prothese.  Maar ’s maandagsmorgens waren ze meestal te vinden bij de prothesemaker om zijn been te laten repareren. Naast voetbal tenniste Joël bij tv Ready in Harlingen., waarbij hij, met zijn prothese, zelfs jeugd clubkampioen werd

In 2016 mocht hij samen met 12 andere kinderen uit heel Nederland tijdens de EK 2016 in het Olympisch Stadion in Amsterdam proberen hoe het was op om een blade te lopen. Joel kon rennen en nog hard ook. Meteen had hij het atletiekvirus te pakken.   Frank Dik, oud bondcoach nodigde Joel uit om eens te komen trainen in Hoorn.  Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Hij zag dit als een mooie kans. Vanaf dat moment was hij drie keer in de week in Hoorn op de training te vinden en daarnaast nog elke vrijdag op Sportcentrum Papendal om daar te trainen bij het talententeam. Daar moest hij natuurlijk wel vrij voor krijgen van school. Voorwaarde was dat zijn schoolresultaten goed bleven. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Door heel hard werken bleven zijn resultaten op school goed en wist hij zelfs CUM-laude af te studeren op de HAVO. 

 In 2018 classificeerde Joel zich voor het E.K. Atletiek in Berlijn en wist daar een bronzen medaille te halen op de 100m sprint.

Na het behalen van zijn diploma verhuisde hij naar Amsterdam om daar tien keer per week te trainen en gelijktijdig te studeren. In de jaren die daarop volgden ging het letterlijk en figuurlijk hard. Joel pakte nationale records op de 100m, 200m en het verspringen. In 2021 haalde hij zilver op het E.K. in Polen bij verspringen met een afstand van 6.63m. Dit leidde tot kwalificatie voor de Paralympische Spelen in Tokyo. Dit was een geweldige ervaring. Een droom die werkelijkheid is geworden.

Sinds 2023 traint Joel fulltime op Papendal. De professionaliteit en de ontspannen sfeer binnen de trainingsgroep vielen hem vanaf het begin af aan erg op. Bij de wereldkampioenschappen in Parijs behaalde hij als klap op de vuurpijl brons op verspringen en werd hij wereldkampioen op het koningsnummer (100M)! Dit smaakt naar nog veel meer. In 2023 werd Joel verkozen tot para-sportman van het jaar door het NOC-NSF.

In de zomer van 2024 werd Joel Paralympisch kampioen verspringen en verbeterde hij zijn eigen Wereld Record. op de 100m werd hij 6e in de finale.

Het is zijn doel om lotgenoten te laten zien hoeveel er mogelijk is, ondanks je ‘handicap’. Met een flinke dosis doorzettingsvermogen is er veel meer mogelijk dan men denkt!