Zilver in Parijs

Hetty van de Wouw (Kaatsheuvel29 mei 1998)

Van de Wouw, reed een geweldig keirintoernooi op de Olympische Spelen in Parijs en won de zilveren medaille.

Achter de zilveren medaille op de keirin van Hetty schuilt een bijzonder verhaal. Ze kampte eerder in haar loopbaan met een zware eetstoornis. Maar ze overwon de stemmen in haar hoofd en straalt nu:,, Het duurt heel lang voordat zoiets uit je systeem is.’’

 

Het is 2018. Hetty van de Wouw is een talentvolle baanrenster met grote plannen. Ze wil naar de wereldtop en droomt van de Spelen in Tokio. Maar dan gaat het fout. Van de Wouw komt in een zware periode terecht. De toenmalige Duitse bondscoach Bill Huck vindt dat de baanrenster uit Kaatsheuvel te zwaar is. Wil ze presteren, dan moet ze afvallen beweert hij.

 

Daar begint de ellende. ,,Het was een heel zware periode. Mijn ouders gingen scheiden. Dat heeft heel veel met mij gedaan. Ik sloeg door in het afvallen, dus ik werd alleen maar slechter op de fiets. In 2019 kreeg ik een wake-up call. Toen heeft mijn omgeving ook gezegd: Hetty, dit gaat niet goed, je moet aankomen. Maar het duurt heel lang voordat het uit je systeem is.

Dat is hetgeen waarvan je altijd dacht: dat mag niet. Maar ik ben eruit gekomen. Ik ben de nodige kilo’s aangekomen en weer sterker geworden. Daarna ben ik goed blijven eten en trainen. Ik ging eindelijk goed voor mezelf zorgen. Daarom is dit zo mooi. Het heeft mijn weg richting de top een paar jaar on hold gezet. Dat ik hier nu ben, geeft zoveel voldoening.’’s heen bent.

Maar nu is ze toch echt waar ze altijd van droomde. Hetty Raketty. Je zal maar zo’n bijnaam hebben. Maar Van de Wouw maakt het op de wielerbaan van Saint-Quentin-en-Yvelines helemaal waar. Ze gaat tijdens het keirintoernooi inderdaad als een raket. Op het belangrijkste moment van haar sportleven moet ze in de finale alleen de Nieuw-Zeelandse Andrews voor zich laten.

LA 2028

Stralen op het podium

Maar direct na de finish juicht ze, want ze weet hoeveel deze medaille voor haar betekent. Ze viert het met de Nederlandse fans op de tribune. Ze blijft maar lachen met die zilveren medaille om haar nek. De volgers van het baanwielrennen kennen haar al jaren. Ze bouwt na haar eetproblemen gestaag aan haar niveau. Elk jaar een beetje beter, maar nooit vol in de spotlights. Tot nu. Haar eerste mondiale medaille is er gelijk één op het allerhoogste niveau.

Ze heeft een eer hoog te houden op dit spectaculaire baanonderdeel waarin zes rensters op de limiet sprinten met duizelingwekkende snelheden. Nederlandse vrouwen en de olympische keirin, het is een geweldig huwelijk. Na het goud van Elis Ligtlee in Rio (2016), Shanne Braspennincx in 2021 in Tokio is het nu Van de Wouw met eremetaal voor de eeuwigheid. Ze vindt het prachtig. Strijden, positioneren, elke wedstrijd een ander plan maken. En die bijnaam? Hetty Raketty?

Ze lacht: ,,Mooi hoor, ik ga tegenwoordig ook als een raket toch?’’2028 Los Angeles dan wil ze graag Goud, ben jij erbij?

Gallery